Thorondir – Wächter des Waldes

Thorondir – Wächter des Waldes

Τέταρτο πόνημα για τους Γερμανούς viking black metallers, λοιπόν, οι οποίοι επιστρέφουν στη δισκογραφία έπειτα από 6 χρόνια. Το “Wächter des Waldes” θα κυκλοφορήσει στις 9 Οκτωβρίου, οπότε βάλτε ειδοποίηση γιατί θα τη χρειαστείτε. Πάμε να το δούμε αναλυτικά.

Το “In der Tiefe des Waldes” είναι το intro του άλμπουμ που με την πολεμική και επική αίσθηση σε βάζει στο κλίμα του άλμπουμ και σε ταξιδεύει στον άγριο βορρά πολλά χρόνια πίσω, στην εποχή που ζει ακόμα η ψυχή των Thorondir. “Drudenfluch” το πρώτο κανονικό κομμάτι του δίσκου και είναι ένα παραδοσιακό μελωδικό black metal γρονθοκόπημα με δυνατά blast beats που σπέρνουν και θηριώδης κιθάρες.

Επόμενο κομμάτι “Blut und Ruhm” που είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος του (μετάφραση: Αίμα και Δόξα). Epic metal riffing που φέρνει ένα Manowar-ικό αεράκι με τα screaming φωνητικά να μην εγκαταλείπουν ποτέ όμως. Προχωράμε προς το “Rübezahl” που συνεχίζει το άλμπουμ σε παρόμοιο κλίμα. Μπαίνει επιθετικά, κάπου στη μέση χαμηλώνουν οι ρυθμοί και η “επικότητα” χτυπάει κόκκινο, συνεχίζει με τα πολύ δυνατά gutturals του Kevin Wienerl, τα οποία καταλήγουν σε ένα κιθαριστικό σόλο με hard rock vibe, χωρίς όμως να ακούγεται ξέχωρο από το υπόλοιπο τραγούδι.

Συνεχίζουμε με το “Der wilde Jäger”, το οποίο είναι ένας πραγματικός δυναμίτης, με πιο συναισθηματικό παίξιμο στις κιθάρες και με τους ρυθμούς να έχουν ελαφρώς πέσει, μας οδηγεί στο πρώτο single του άλμπουμ με τίτλο “Bruder Hain”. Ξεκινάει με μία ήρεμη εισαγωγή μπάσου που σε προετοιμάζει για την έκρηξη που έρχεται. Εδώ επιστρέφουν και τα blast beats που χτυπάνε στο ψαχνό, ενώ γενικότερα έχει πιο καθαρές black metal καταβολές.

Έβδομο τραγούδι το “Morast” με mid-tempo κιθάρες, και το epicness να επιστρέφει ακμαίο. To “Zur alten Taverne” μας ταξιδεύει στις μεσαιωνικές ταβέρνες, με πλήκτρα και riffs που δίνουν στο κομμάτι ένα πιο folk και χορευτικό χαρακτήρα, χωρίς να ξεφεύγει από τη πορεία του υπόλοιπου άλμπουμ. Όσο πλησιάζει στο τέταρτο λεπτό πέφτουν οι ρυθμοί και με ήχους πνευστών να προετοιμάζουν την ηρωική λήξη του τραγουδιού.

Συνέχεια με το “Geisterheer vom Fichtelwald”, το κομμάτι που μου φαίνεται ότι έχει τις πιο φανερές αναφορές σε Amon Amarth, χωρίς όμως να χάνει το χαρακτήρα των Γερμανών. Παρόμοιο μοτίβο με το προηγούμενο καθώς και εδώ στη μέση του τραγουδιού χαμηλώνουν οι ρυθμοί, χωρίς πνευστά αυτή τη φορά, καθώς οδηγείται προς τη τελική κορύφωση, σε ένα πιο μελαγχολικό τόνο.

Προτελευταίο κομμάτι “Perchtas Schatten” ένα mid-tempo ευχάριστο κομμάτι αλλά τίποτα παραπάνω. Το μόνο filler του άλμπουμ. Οδεύουμε προς το τέλος, λοιπόν, με το “Baldurs Ruf”, το οποίο πιο πολύ λειτουργεί ως outro. Ξεκινάει με ένα πολύ μεγάλο ακουστικό intro 4:00 λεπτών (από τα κοντά 7:00 λεπτά που διαρκεί), το οποίο σιγά σιγά μπαίνει πάλι στη παραμόρφωση και σταδιακά ανεβάζει ταχύτητες. Η ατμόσφαιρα του είναι μελαγχολική και ίσως λίγο νοσταλγική προς την εποχή που υμνούν οι Γερμανοί Βίκινγκς.

To “Wächter des Waldes” υμνεί μια εποχή που έχει χαθεί στους αιώνες άλλα με τη βοήθεια συγκροτημάτων όπως οι Thorondir και πολλών ακόμα μιας μεγάλης σκηνής που έχει χτιστεί στο metal, δεν πρόκειται να ξεχαστεί εύκολα. Το τέταρτο άλμπουμ των Γερμανών τα έχει όλα. Είναι επικό, μελωδικό, εκρηκτικό αλλά κατά στιγμές νοσταλγικό και πιο ατμοσφαιρικό. Η ακρόαση του από τους λάτρεις του είδους είναι απαραίτητη και θεωρώ πως είναι ικανό να φέρει και νέο κόσμο στις τάξεις των οπαδών της μπάντας.

Μάριος Κοτταράς

7/10