Starchaser – Into The Great Unknown

Starchaser – Into The Great Unknown

Εδώ στο κέντρο της Αθήνας που μένω η γειτονιά είναι μουσικόφιλη. Ο εκ αριστερών απέναντι ακούει στη διαπασών σκυλάδικα αυτή την ώρα. Ο εκ δεξιών απέναντι πάλι πρέπει να είναι μουσικός που μαθαίνει τραγούδια διότι εδώ και δέκα μέρες «γρατζουνάει» συνεχώς το “Dust in the wind” με αποτέλεσμα να έχω μάθει όλες τις νότες, στροφές και τσαλίμια του τραγουδιού. Δεν με χαλάει καθόλου να ξέρετε απλά κάποιες στιγμές καταντάει μονότονο. Θέλω να του φωνάξω να βάλει στη λίστα του και κανένα άλλο βρε παιδί μου αλλά δεν θέλω να τον κόψω από την μελέτη του. Απόψε λαμβάνοντας το νέο άλμπουμ είπα και εγώ να ανοίξω λίγο την ένταση με αποτέλεσμα οι άλλοι δύο γείτονες να αποκαλυφθούν και να μου φωνάξουν κιόλας να τεντώσω την ένταση και να με ρωτήσουν ποιοι είναι ετούτοι εδώ που ακούμε. Ανοίξτε λοιπόν και εσείς διάπλατα τις πόρτες, δεν θέλω ντροπές. Ναι σε εσάς τους power metal φανς μιλάω. Σκάει βόμβα πολλών Σουηδικών μεγάτονων με όνομα Starchaser και με το δεύτερο άλμπουμ να ξεπροβάλλει με τίτλο “Into The Great Unknown”.

Οι Starchaser δημιουργήθηκαν από τον πρώην κιθαρίστα των Tad Morose, τον Kenneth Jonsson και τον τραγουδιστή Ulrich Carlsson (Shaggy, πρώην M.ILL.ION), τον μπασίστα Örjan Josefsson (Cibola Junction), τον ντράμερ Johan Kulberg (Wolf, Therion, Hammerfall) και πληκτρά τον Kay Backlund (Lions Share, Nils Patrik Johansson, Impera). Τους εγράπωσε η Frontiers και ιδού τα αποτελέσματα.

Στην αρχή που λέτε, ο Kenneth πήγαινε για solo album αλλά τελικώς «έμπλεξε» και πολύ καλά έκανε η άποψή μου, με τους υπόλοιπους και κυκλοφόρησαν το 2022 το άλμπουμ, “Starchaser”, μέσω της Frontiers Records είπαμε. Δεν σημειώνεται και εκνευρίζομαι.

Όση ώρα σας μιλάω ακούω το intro “Stella Exodus”, “this is the captain speaking….”

Άμα έχεις καπετάνιο, δεν φοβάσαι τίποτα και το ταξίδι ξεκινά “Into The Great Unknown”. Δυναμικό έμπα με απίστευτα ξεσηκωτικές νότες που οι γείτονες και εγώ γουστάρουμε με χίλια. Η φωνή του Ulrich Carlsson έχει μια μοναδική διόγκωση και μια όμορφη χροιά που σε κερδίζει. Σουηδία παιδί μου, κάνουν εξαγωγή ταλέντων παγκοσμίως. Εντάξει τέρμα το κουτσομπολιό γιατί έχουμε περάσει στο επικό “Battalion Of Heroes”. Ο ήχος απολαυστικός, το ρεφρέν κολλάει στο μυαλό σου. Αυτό ήταν που λέτε, έχω το πρώτο αγαπημένο άσμα. Το
“Who Am I” συνεχίζει στα επικά στενά αλλά έχει εμπλουτιστεί με hard ρυθμούς. Ίσως αυτό να δώσει τις δονήσεις που χρειάζεται η μπάντα για να γίνει γνωστή παντού. Ξέρω με βεβαιότητα ότι του Λευτέρη που ακούει λαϊκά συνήθως του έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον. Ο Πάνος μένει σχετικός αμέτοχος. Ναι καλέ το παίζει βαρύ πεπόνι ενώ κάνει air guitaring ή όπως αλλιώς λέγεται τέλος πάντων. Ξεδιάντροπα θα πω ότι το “One By One” είναι χιτάκι
περιωπής και δεν θα κρυφθώ πίσω από το δάχτυλο μου, μου αρέσει απίστευτα ο γοργός ρυθμός του, τα σκέρτσα της κιθάρας και η hard rock αίσθηση που διαθέτει. Πλήκτρα σε πλήρη στοίχιση οδηγούν το “Shooting Star” σε μερικώς συμφωνικά μονοπάτια. Το μουσικό μπουκέτο που ακούμε δίνει τρομερές δονήσεις και κάπου εδώ ο Πανούλης κάνει το κλασσικό headbanging αφού δεν μπορεί να κρατηθεί άλλο. Όχι παίζουμε φίλτατε. Τούτοι εδώ είναι θησαυρός!

Είμαστε κάτω από τον ίδιο ουρανό( “Under The Same Sky”) αλλά η Σουηδία παιδιά είναι μακριά και πως θα τους δω εγώ αυτούς live; Μου έχουν κινήσει το ενδιαφέρον. Έχουν μια old school hard rock διάθεση την οποία έχουν «διακοσμήσει» με πολλά power στοιχεία, ναζιάρικα riffs και μια πλούσια μελωδική παλέτα.

Μια φορά και ένα καιρό ήταν που λέτε … “The Nightmare King”. Όμορφη εισαγωγή, παιχνιδιάρικη ενώ η μουσική “συνετίζεται” αμέσως μετά σε power metal ήχους . Πολύ έξυπνα έδωσε άλλη διάσταση σε όλο το τραγούδι. Βαρύ έρχεται το “The Broken Empire” εμβαθύνοντας στην μουσική ψυχοσύνθεση της μπάντας αλλά και στους στίχους. Είναι μπάντα που θα δώσει πολλές συγκινήσεις, σας το υπογράφω. “War Is A Bad Place For A Good Man” και η φωνή του Carlsson δεσπόζει ολόγυρα. Πωπω! Aνατριχίλες! Έχει ύφος, ύψος και υπέροχα ανοίγματα. Οι νότες τρέχουν και σε παρασύρουν μεταλλικά. Το απόκρυφο παραμύθι συνεχίζει την πορεία του με το “In A Time Of Steel”. Συμφωνούν μαζί μου και οι άλλοι δύο ότι αυτό είναι το πιο δυναμικό τραγούδι του άλμπουμ και ίσως το εισιτήριο της μπάντας για την κορυφή.

Για το τέλος μας «σερβίρουν» μοναδικές μελωδίες με το “Far From Home”. Αυτό το instrumental μας έχει σηκώσει την τρίχα. Πήγα πίσω στο χρόνο και γύρισα μέσα σε ενάμιση λεπτό.

Αλμπουμάρα!! Μπράβο σας!!

Μαίρη Ζαρακοβίτη
10/10