Souillé – L’odeur du mépris

Souillé – L’odeur du mépris

Ένα συννεφώδες Σάββατο του Σεπτέμβρη σαν και αυτό έπεσε στα χέρια μου το ντεμπούτο άλμπουμ των Γάλλων dsbm (Depressive Suicidal Black Metal) Souillé του πολυ-οργανίστα Defiled. Το άλμπουμ πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 10 Οκτωβρίου σε ψηφιακή μορφή από την ιταλική δισκογραφική WormHoleDeath. Ας προχωρήσουμε τώρα ως προς τα του άλμπουμ.

Το L’odeur du mépris στα Ελληνικά σημαίνει “Η μυρωδιά της περιφρόνησης” και αποτελείται από 6 κομμάτια τα οποία είναι όλα ορχηστρικά με συνολικά διάρκεια τα 37 λεπτά και τα 22 δευτερόλεπτα! Δεν έχουμε φωνητικά καθόλου όπως καταλαβαίνετε! Πάμε λοιπόν να ταξιδέψουμε για άλλη μια φορά μουσικά!

Η θεματολογία του άλμπουμ είναι σύμφωνα με την μπάντα σαν μια “αυτο-ψυχανάλυση” βουτηγμένη στην υπαρξιακή πικρία, σαν μια μουσική επένδυση στην ήσυχη κατάρρευση της ψυχής. Έτσι, αυτό το άλμπουμ λειτουργεί ως η ανακήρυξη κατά κάποιο τρόπο των επικείμενων θεματολογιών των Souillé όπως η μοναξιά, η καταφρόνια και το εσωτερικό βάσανο.

Αρχίζουμε κατά συνέπεια με το “Qu’étouffent tes fidèles archanges”. Το κομμάτι ξεκινάει χαλαρά και παραμένει σε αυτό το μελαγχολικό αλλά κάπως τραχύ τέμπο. Μια κάποια επιτάχυνση γίνεται στα μέσα και παραμένει, αλλά στο  τέλος έρχεται η αποκορύφωση στον ήχο. Στα ελληνικά ο τίτλος σημαίνει το εξής: “Πνιγμένος από τους πιστούς σου αρχαγγέλους”. Έπεται το “Misérable que je suis” στο οποίο εντοπίζουμε μια πιο μελωδική εισαγωγή. Το κομμάτι σταδιακά επιταχύνει και γίνεται πιο αγωνιώδες στο άκουσμα, ενώ σε ταξιδεύει μέσω μίας ανασκόπησης ενός ανθρώπου που συνειδητοποιεί την αθλιότητα των πράξεων του παρελθόντος του. Γίνεται ένα ωραίο πέρασμα στο ενδιάμεσο και έπειτα έρχεται μια ατμοσφαιρική και νεφελώδης ενορχήστρωση, μια ανατριχιαστική περιέργεια για την έκβαση αισθάνεσαι να σε κατακλύζει σχετικά με το ποιόν του πρωταγωνιστή. Όπως καταλαβαίνεται εδώ ο τίτλος προϊδεάζει για το περιεχόμενο καθώς σημαίνει “Άθλιος που είμαι”.

Προχωράμε με το “Dénégation”. Σε αυτό το τραγούδι συναντούμε  μια πιο post εισαγωγή. Είναι ωραία επίσης η εκτέλεση των ντραμς, άναρχη και τραχιά που μου αρέσει αρκετά αλλά σε ένα πιο compact πλαίσιο. Ο ρυθμός σταδιακά αρχίζει να γίνεται πιο έντονος, υποδηλώνοντας το αίσθημα της άρνησης. Κάπου προς το τέλος πέφτει λίγο η ταχύτητα αλλά η ενορχήστρωση επιταχύνει ξανά. Μπορούμε επίσης να διακρίνουμε μια πολύ ωραία και αρμονική  εκτέλεση των κιθαρών. Dénégation = Άρνηση. Φτάσαμε λίγο μετά τη μέση στην οποία βρίσκουμε το “Sans souillure morale”. Διακρίνουμε μια πολύ ωραία συμπόρευση post και black στις συγχορδίες και στα εφέ. Η εκτέλεση των κιθαρών συνεχίζει να δημιουργεί μια αίσθηση πορείας του πρωταγωνιστή εντός ενός σκοτεινού δάσους με τα ωραία και αιθέρια ταυτόχρονα εφέ στο βάθος αυτού του ηχητικού καμβά να υποστηρίζουν το κομμάτι. Στο τέλος μπαίνουν κάποια synths σε ψηλές και παραποιημένες ηχητικά συχνότητες! Ο τίτλος στα Ελληνικά σημαίνει “Χωρίς ηθικό στίγμα”.

Προτελευταίος σταθμός είναι το “Déluge violacé”. Εδώ έχουμε την πιο ατμοσφαιρική εισαγωγή του άλμπουμ. Αισθάνεσαι ακούγοντας το ένα αεράκι να σε χτυπάει και να ανατριχιάζεις σε αυτό το κομμάτι. Έχει για μένα γενικά τον πιο πυκνό ήχο του άλμπουμ όπως και έναν αρκετά σταθερό ρυθμό. Νομίζω πως πρόκειται για το πιο αναπαυτικό και μελαγχολικό κομμάτι του μουσικού συνόλου! Déluge violacé = Μωβ κατακλυσμός. Ολοκληρώνουμε με το “Sombre lumière”. Μπορούμε να παρατηρήσουμε μια εισαγωγή στην οποία τα synths έχουν έναν πιο πρωτεύοντα ρόλο στην εκτέλεση. Θα ήταν πιθανόν να θεωρηθεί από κάποιον ως το κατά κάποιο τρόπο πιο εύθυμο κομμάτι. Γενικά έχει μια πιο ελεγειακή προς αισιόδοξη στάση, ενώ θα ήθελα να προσθέσω ότι αγαπώ τα εφέ εδώ. Ο ήχος νιώθεις γενικά να σε διαπερνά και να αγγίζει τα βάθη της ψυχής σου. Το θεωρώ ως το αγαπημένο μου κομμάτι στο άλμπουμ!

Οι Souillé έκαναν ένα έντιμο και αξιόλογο ντεμπούτο! Συνδύασαν πολύ ωραία το post με το black metal και χωρίς την ύπαρξη φωνητικών ζωγράφισαν περίτεχνα και καθαρά πάνω στον ηχητικό τους καμβά την πορεία της ψυχικής φθοράς και της επακόλουθης κατάρρευσης. Παρόλο που ο ίδιος δεν προτιμώ τόσο το συγκεκριμένο μουσικό είδος, οφείλω να πω ότι το ευχαριστήθηκα σαν ακρόαση και αν υπάρχουν αναγνώστες μας που ακούν περισσότερο ανάλογα μουσικά έργα, τότε σας προτείνω να τους δώσετε μια ευκαιρία.

Μιχάλης “Scholasticus” Αντωνόπουλος

7,5/10