Συνέντευξη με τον Φραγκίσκο Σαμοΐλη των Innerwish

Είναι πολύ ωραίο να κυκλοφορούν δουλειές από συγκροτήματα που έχεις την τύχη να γνωρίζεις τα μέλη προσωπικά. Κάπως έτσι μετατρέπεται το «βαρετό κατ’ άλλους» q&a σε κουβεντούλα, σε κάτι ζεστό, σε διάδραση, σε μια λίμνη γεμάτη όνειρακαι οράματα για το μέλλον. Ο έκτος δίσκος των INNERWISH, “Ash Of Eternal Flame”, μόλις κυκλοφόρησε και παντού υπάρχει αυτό το κλίμα της πλήρωσης, αυτή η αίσθηση του «Όλα πήγαν καλά». Κοντά μας ένας άνθρωπος που έχει μάθει στη ζωή του να δουλεύει πολύ και συνεχώς, είτε για να βιοποριστεί είτε για να γίνει ένας εκπληκτικός drummer.

Ο Φραγκίσκος Σαμοΐλης κάθεται πίσω από τα τύμπανα της μπάντας εδώ και δεκαπέντε χρόνια περίπου και απολαμβάνει κάθε στιγμή αυτής της διαδρομής, συνθετικά και παιχτικά. Είχαμε μιλήσει μαζί και πριν από οκτώ χρόνια, για το προηγούμενο, ομώνυμο άλμπουμ των παιδιών και θεωρήσαμε ότι είναι καλή ευκαιρία να τα ξαναπούμε. Εστιάσαμε στην ουσία του δίσκου. Στα τραγούδια του, στην παραγωγική διαδικασία, στα πλάνα για το μέλλον, στις σχέσεις των μελών μεταξύ τους, στη νέα τους δισκογραφική, στο γεγονός ότι κάθε δουλειά τους αποτελεί προέκταση της ψυχής τους.

Καλώς ορίσατε στο Metalourgio, Φράνκι! Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου. Ακούγοντας το “Ash Of Eternal Flame”, είμαι πεπεισμένος πως είναι το πιο επικό άλμπουμ που έχετε κυκλοφορήσει. Σας έχει περάσει αυτό καθόλου από το μυαλό; Ότι οι μελωδίες είναι τόσο grande όσο ποτέ;

Βασικά καλησπέρα σας (που έλεγε και μια ψυχή)! Τι να σου πω, πέραν του ευχαριστώ πολύ για αυτό που λες και την άποψή σου για τον δίσκο! Ειλικρινά, όχι, δεν μου έχει περάσει κάτι τέτοιο από το μυαλό και νομίζω ούτε των υπολοίπων, γιατί δεν το σκεφτόμαστε όταν γράφουμε. Ξέρουμε ή καλύτερα πιστεύουμε ότι έχουμε έναν πολύ καλό δίσκο, φυσικά και είμαστε χαρούμενοι με τις μελωδίες, με τα πάντα που έχει (αλλιώς δεν θα έβγαινε), αλλά ως εκεί. Αφού το λες λοιπόν, το δέχομαι και το απολαμβάνω… (γελάει)

Ήμουν παρών και στην προ-ακρόαση και έμαθα από πρώτο χέρι για το πώς εμπνέεστε στιχουργικά.  Θα ήθελες να εισαγάγεις και τους αναγνώστες μας σε αυτή την πλευρά του κόσμου σας;

Φυσικά. Δεν υπάρχει κάποιο concept στον δίσκο. Οι στίχοι έχουν να κάνουν με διάφορα πράγματα. Έχουμε θέματα από τη μυθολογία (“Forevermore”, “Hands Of doom”), έχουμε τραγούδια που ασχολούνται με σοβαρά προβλήματα του κόσμου γύρω μας (“Sea Of Lies”), έχουμε τραγούδι για τη χαρά και την ευθύνη ταυτόχρονα να είσαι πατέρας/γονιός (“Higher”), τραγούδια για εσωτερικές διαμάχες του καθενός μας ή για τα «σημεία μηδέν» μας, που πρέπει να πάμε παρακάτω διαφορετικά (“Soul Asunder”, “Breathe”), έχουμε για την κατάθλιψη (“Primal Scream”), έχουμε και για τη χώρα μας (“Ash Of Eternal Flame”)… Ό,τι θες. Η έμπνευση έρχεται από μόνη της, γιατί όλα αυτά είναι θέματα που μας απασχολούν και θέλουμε να μιλήσουμε για αυτά μέσα από τη μουσική μας. Κάποιοι τα δέχονται, κάποιοι όχι, δεν μπορούμε όμως να τους καλύψουμε όλους. Εμείς μιλάμε για εμάς αρχικά, τα δικά μας πιστεύω – αν θες – και οπτικές και πάμε παρακάτω. Αυτό που μένει στον ακροατή είναι το πόσο πολυσυλλεκτικό είναι το άλμπουμ και πόσο διαφορετικό μπορεί να ακουστεί, από τραγούδι σε τραγούδι.

Ίσως η επιτομή του ότι «Η μουσική είναι μία»;

Η μουσική σίγουρα είναι μία. Οι επιρροές όλων μας όμως είναι άπειρες και ποικίλες και ειδικά μεταξύ εμάς των έξι στη μπάντα. Κάτι που τελικά φαίνεται στη μουσική μας σε ένα βαθμό, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Το καλό όμως με το «η μουσική είναι μία» σε εμάς, είναι πως όλη η παλέτα των ατομικών επιρροών, περνάει από ένα συγκεκριμένο πρίσμα, το μπαντικό, και επομένως αποκτάει αυτήν την ομοιομορφία.

Έχετε ήδη εξαπολύσει τέσσερα βίντεο, τρία για το άλμπουμ και φυσικά το stand alone “Cult Of The Blind”. Ξέρω ότι ετοιμάζετε και άλλα. Για πότε η επόμενη επίθεσή σας; Αυτό το αναμένουμε και εμείς.

Όποτε αποφασίσει να το κάνει η RPM. Και πρέπει να είναι το λιγότερο που σου γράφω αυτή η απάντηση…(γέλια)

Το πλάνο των LiVE καλά κρατεί; Θα σας ακούσουμε μέσα στο 2024 ή σκέφτεστε να ξεκινήσετε το 2025; Θα γυρίσετε όλη την Ελλάδα; Υπάρχουν σχέδια για εξωτερικό;

2024 δεν υπάρχει. Προσωπικά ακόμα αναρρώνω από ένα πρόβλημα που απέκτησα πριν ένα χρόνο στο πόδι και δεν μπορώ να παίξω καν. Τώρα ξεκινάω πάλι. Επομένως, για να είμαστε όλοι όπως πρέπει, πάμε για 2025. Ήδη κάνουμε κινήσεις και κλείνουμε πραγματάκια, είτε εγχώρια είτε στο εξωτερικό. Σίγουρα θα προσπαθήσουμε να παίξουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Δεν εξαρτάται μόνο από εμάς αυτό, αλλά από τη μεριά μας θα κάνουμε το μέγιστο.

Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Οι έξι σας και οι συνεργάτες σας, όσον αφορά παραγωγή και μίξη/mastering. Με όσους δουλεύετε, δουλεύετε για χρόνια, σωστά;

Ισχύει. Με τον Henrik Udd στην ουσία είναι ο τρίτος δίσκος που κάνουμε, αν και πρώτος υπό την απόλυτη σφραγίδα του. Στους δύο προηγούμενους ήταν στην ομάδα του Fredrik Nordstrom, ενώ τώρα είναι πλέον solo. Έχει κάνει και πάλι εξαιρετική δουλειά και το καλό είναι ότι μας ξέρει και τον ξέρουμε πλέον και βγαίνει εύκολα. Αυτό που ακούς είναι κατά 80% αυτό που μας έστειλε σαν πρώτη μίξη. Φοβερός! Με τον Φώτη τώρα, που γράφουμε μαζί του, δουλεύουμε και πράγματα μαζί του επί τόπου, τι να αλλάξουμε; Πέραν του ότι είναι καταπληκτικός στη δουλειά του, είναι πάνω από όλα πραγματικός φίλος (με τον Θύμιο και κουμπάροι), έχει περάσει από τη μπάντα στο παρελθόν και είναι αυτό που λέμε «οικογένεια». Όταν έχεις την ομάδα να λειτουργεί καλά και χωρίς να υπάρχουν προβλήματα, δεν υπάρχει λόγος για αλλαγή.

Οι ιδέες γίνονται τραγούδι μέσα από ομαδική  δουλειά, η οποία κάποιες φορές συμπεριλαμβάνει εντάσεις; Είναι κι αυτές χρήσιμες στην παραγωγική διαδικασία;

Εννοείται πως υπάρχουν εντάσεις! (γελάει) Άλλωστε υπάρχω εγώ στη μπάντα, που είμαι ο «γκρινιάρης» και ο «πρήχτης», αν ρωτήσεις τους άλλους. Άστους να λένε! (πολλά γέλια) Όλα είναι χρήσιμα όταν είναι σε νορμάλ επίπεδα και υπό έλεγχο. Όλοι θέλουμε το ίδιο. Το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Καμιά φορά έχουμε διαφορετική άποψη του ποιο είναι αυτό. Πρέπει να επικρατήσουμε. Fight! (γέλια).

Ικανοποιημένοι με την RPM (Reigning Phoenix Music); Πώς έγινε ο αρραβώνας; Πώς εξελίσσονται τα πράγματα, όσον αφορά την προώθηση του άλμπουμ;

Ναι, είμαστε ικανοποιημένοι ως τώρα. Είναι μεγάλο μαγαζί, πολύ μεγάλο! Σπουδαίες μπάντες, σπουδαία άτομα, με τρελή ιστορία στον χώρο μέσα στην εταιρεία, είναι κάτι άλλο. Μία «επιβράβευση» για εμάς, αν θες. Στείλαμε τον δίσκο στον Markus Wosgien, ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλια του metal στην Ευρώπη και ο άνθρωπος στην απάντησή του ήταν πιο οπαδός κι από εμάς! Πραγματικά ξετρελάθηκε. Και όλη η προσέγγισή του ήταν τέτοια, που δεν είχαμε πλέον βλέψεις να ασχοληθούμε με οτιδήποτε άλλο. Ειλικρινά, ο τρόπος του Markus μέτρησε πάνω από το όποιο μέγεθος της εταιρείας. Ο ανθρώπινος, οπαδικός τρόπος, με σεβασμό και τρομερή επικοινωνία. Όσον αφορά την προώθηση, δείχνει ότι πάει καλά. Ρώτα με σε κάνα εξάμηνο… (γέλια).

Είναι απίστευτο το εξώφυλλο του δίσκου! Πώς γεννήθηκε η ιδέα; Πώς προέκυψε ο Προμηθέας;

Δουλειά του κυρίου Γιάννη Νάκου! Φοβερός ο Γιάννης! Ένας ακόμα τομέας που το ελληνικό στοιχείο ανεβαίνει στην Ευρώπη στη μουσική μας. Βρεθήκαμε, είπαμε τις ιδέες, είχαμε και το“Forevermore”, που μιλάει για τον μύθο του Προμηθέα, ε, δεν ήθελε και πολύ. Απλά, η οπτική του Γιάννη σε όλο αυτό είναι που έκανε το εξώφυλλο τόσο ωραίο.

Τι είναι αυτό που σας κάνει να θέλετε να δημιουργείτε και να το κάνετε από κοινού;

Η ανάγκη να ξεφεύγουμε από τη σκατίλα της καθημερινότητας, όποια μορφή και αν έχει αυτή. Άλλοι πληρώνουν φυσιοθεραπείες, άλλοι το ένα, άλλοι το άλλο, εμείς έχουμε αυτό. Είναι η δική μας «θεραπεία», αν θες. Για τις ώρες που ασχολούμαστε με αυτό, είμαστε λίγο κάπου αλλού. Και αφού τα βρίσκουμε έτσι μεταξύ μας, γιατί να το σταματήσουμε; Αν αρέσει και στον κόσμο; Ακόμα καλύτερα!

Η συνέντευξη έγινε από τον Κώστα Κούλη