Najand – The Letter of Death

Najand – The Letter of Death

Επιστροφή στις επισκοπήσεις λοιπόν! Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ, project του Καναδοθρεμμένου ομογενή Ιρανού Sam Yazdian (Nazhand), που κινείται στο ambient black με στοιχεία death, με τίτλο The Letter of Death, που κυκλοφόρησε στις 25 Ιουλίου.

Το The Letter of Death απαρτίζεται από 13 κομμάτια και έχει διάρκεια 41 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα. Συνοπτικά, έχοντας λάβει υπόψιν όλα τα κομμάτια, νομίζω ότι δεν βρίσκεται στον ήχο του κάτι το μελωδικό με τη κλασική έννοια του όρου, παρά σε ορισμένα σημεία, όπως κάποιες γέφυρες, κάποιες ενάρξεις κομματιών, με εξαίρεση τα δύο καθαρά instrumental κομμάτια του (Ocean of Blood & Rain at the Sea in the Night). Είναι για τα δικά μου αυτιά κάτι το τραχύ και ωμό γενικά, αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως διακατέχεται από μια άγρια ομορφιά μέσω των δυσαρμονικών solos και riffs που επιτυγχάνονται από τη distorted ενορχήστρωση και τα distorted synths εκατέρωθεν στο max.

Τα ιδιαίτερα στην εκτέλεση distorted high pitched φωνητικά από την άλλη ενισχύουν και ανυψώνουν αυτή την ανόθευτη ωμότητα και τραχύτητα. Ουσιαστικά είναι σαν να συσσωρεύονται και να συνυφαίνονται η θλίψη και η απελπισία σε ένα αποτέλεσμα οργής και δυσφορίας για την κατάσταση που θέλει να εκφράσει ο καλλιτέχνης μέσα από τους στίχους του για την τρέχουσα αρνητική κατάσταση του αυταρχικού καθεστώτος του Ιράν που φέρνει η καταπίεση των πολιτών του, η οικονομική δυσπραγία και η πολιτική ανελευθερία. Εν κατακλείδι ξεχώρισα και προτίμησα περισσότερο 3 κομμάτια τα οποία προτείνω για να ξεκινήσει κάποιος να ακούει το άλμπουμ: 1) To the Ruins of the War, 2) The Machine of Execution και 3) Hurricane in the Deep Horizon.

Τούτων δοθέντων έχω να πω πως δεν πρόκειται για όλα τα αυτιά, αλλά τονίζω πως δεν είναι ένα ελιτιστικό πόρισμα, είναι ένα ξεχωριστό άλμπουμ με την καλή έννοια. Είναι μια αξιότιμη δουλειά, καθώς έχουμε να κάνουμε με έναν αγνό black ήχο ο οποίος έχει δημιουργηθεί μέσα από ένα εντελώς DIY και underground πλαίσιο, ενώ μου άρεσαν πολύ τα πρωτότυπα αυτά distorted φωνητικά όπως και η χρήση μιας άλλης γλώσσας πέραν των καθιερωμένων Αγγλικών στους στίχους.

Πολλά συγχαρητήρια εν τέλει έχω να δώσω όχι μόνο για το αποτέλεσμα αυτό καθαυτό του άλμπουμ αλλά και για τη δουλειά που έπεσε στο μεσοδιάστημα μεταξύ έμπνευσης και τελικής κυκλοφορίας. Το προτείνω σε όσους θέλουν κάτι το εξεζητημένο, ένα εξεζητημένο μάλιστα εμποτισμένο με ανυποταξία και αγωνιστικότητα.

“Χρόνια πολλά και καλά για τα 20 χρόνια ύπαρξης σας, Najand! Να έχετε πάντα επιτυχίες!”

Μιχάλης Αντωνόπουλος 

8/10